หนี้

หนี้
หนี้เป็นนิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสองฝ่ายโดยบุคคลฝ่ายหนึ่ง
เรียกว่า “เจ้าหนี้” ชอบที่จะได้รับชำระหนี้ โดยการส่งมอบทรัพย์สิน โดย
การกระทำ หรือโดยการงดเว้นกระทำการจากบุคคลอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่ง
เรียกว่า “ลูกหนี้”
ลักษณะสำคัญของหนี้
1. จะต้องมีเจ้าหนี้และลูกหนี้
2. จะต้องมีนิติสัมพันธ์อันก่อให้เกิดสิทธิและหน้าที่ต่อกันตาม
กฎหมายหรือที่เรียกว่าบ่อเกิดแห่งหนี้
3. จะต้องมีวัตถุแห่งหนี้

กำหนดชำระหนี้
1. ในกรณีที่มีการตกลงกันไว้แน่นอนตามวันแห่งปฏิทิน หนี้ย่อม
ถึงกำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทินที่ได้กำหนดไว้
2. ถ้าเป็นกรณีที่คู่กรณีไม่ได้ตกลงกำหนดเวลาชำระหนี้ไว้
แน่นอน กฎหมายถือว่าหนี้นั้นถึงกำหนดชำระโดยพลัน และฝ่ายลูกหนี้ก็
ต้องพร้อมชำระหนี้ของตนโดยพลัน
3. กรณีที่ไม่ได้กำหนดเวลาชำระหนี้ไว้ แต่ถ้าสามารถอนุมานวัน
ถึงกำหนดชำระจากพฤติการณ์ทั้งปวงได้ หนี้นั้นก็ไม่ถึงกำหนดชำระ
โดยพลัน

การผิดนัดของลูกหนี้
1. เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระแล้ว และภายหลังแต่นั้นเจ้าหนี้ได้ให้
คำเตือนแล้ว ลูกหนี้ยังไม่ชำระลูกหนี้ได้ชื่อว่าผิดนัดเพราะเขาเตือนแล้ว
2. เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระตามวันแห่งปฏิทินและลูกหนี้ไม่ได้
ชำระหนี้ตามกำหนด ลูกหนี้ได้ชื่อว่าตกเป็นผู้ผิดนัดแล้ว โดยไม่ต้อง
เตือนก่อน
3. ถ้าเป็นหนี้อันเกิดแต่มูลละเมิด ลูกหนี้ได้ชื่อว่า ผิดนัด มาแต่
เวลาที่ทำละเมิด

ผลของการที่ลูกหนี้ผิดนัด
1. เจ้าหนี้มีสิทธิเรียกค่าสินไหมทดแทนเพื่อความเสียหายอันเกิด
จากการนั้น
2. ถ้าโดยเหตุที่ผิดนัดนั้น ทำให้การชำระหนี้กลายเป็นอันไร้
ประโยชน์แก่เจ้าหนี้ เจ้าหนี้มีสิทธิที่จะบอกปัดไม่รับชำระหนี้นั้นและมี
สิทธิเรียกค่าสินไหมทดแทนเพื่อการไม่ชำระหนี้
3. ในระหว่างผิดนัดนั้น ถ้าไม่มีกำหนดไว้เป็นอย่างอื่นในกรณี
ของหนี้เงินให้คิดดอกเบี้ยได้ร้อยละ 7.5 ต่อปี

ความระงับแห่งหนี้
หนี้ระงับในกรณีต่อไปนี้
1. การชำระหนี้
2. การปลดหนี้
3. การหักกลบลบหนี้
4. การแปลงหนี้ใหม่
5. หนี้เกลื่อนกลืนกัน